Μη
φοβάσαι τις δυσκολίες. Να τις αγαπάς,
να ευχαριστείς το Θεό γι’ αυτές. Κάποιο
άγιο σκοπό έχουν για την ψυχή σου.
Να
λες στις μητέρες πόσο πολύ τις τίμησε
ο Θεός, πού τις αξίωσε να γίνουν μητέρες.
Από τη στιγμή πού φέρουν μέσα τους το
συλληφθέν έμβρυο, έχουν να κάνουν με
μία δεύτερη ζωή.
Τα
άγια συναισθήματα της μάνας και η αγία
ζωή της, αγιάζουν το παιδί της από την
ώρα της συλλήψεώς του ακόμη.
Ο
σωματικός κόπος είναι το μεγαλύτερο
δώρο του Θεού για την σωτηρία μας, για
την απόκτηση της χάριτος του Χριστού.
Η
μεγαλύτερη αμαρτία είναι ενώ κοιτάζουμε
για τον Χριστό, ύστερα να μετανιώνουμε
και να υποφέρομε.
Όσο
κανείς κάνει το καλό γίνεται ένα μ’αυτό
και δε μπορεί πια να κάνει το κακό.
Παράδεισος
είναι η ζωή του Χριστού, η υπακοή, η
ταπείνωση.
Δεν
είναι ο Παράδεισος ωραία δένδρα, άνθη
κ.λ.π. Είναι η μυστική ευδαιμονία πού
νιώθει η ψυχή κοντά στο Θεό.
Μην
αγωνιάς, ούτε να προσπαθείς να κόψεις
ή να διορθώσεις το ελάττωμα τού άλλου.
Αγάπησέ τον με το ελάττωμα του. Ο Κύριος
θα φροντίσει γι’ αυτό.
Οι
μετάνοιες, οι πολλές μετάνοιες αγνίζουν
και αγιάζουν το σώμα και την ψυχή.
Δώσε
την καρδιά σου στο Χριστό και όλα τα
άλλα είναι δουλειά δική Του.
Όταν
έχομε μέσα μας το Χριστό, δε ζούμε
κανονίζοντας εμείς τον εαυτό μας. Ζει
μέσα μας ο Χριστός και κανονίζει Εκείνος
τη ζωή μας.
Ο
άνθρωπος που έχει δώσει την καρδιά του
στο Χριστό δεν υποφέρει, όσες δυσκολίες
και να έρθουν.
Μην
αφήνεις τον εαυτό σου να δίνει ικανοποίηση
στο διάβολο.
Τι
θα πει άγχος, νεύρα, ψυχασθένειες; Δεν
υποτασσόμεθα στο Χριστό με αγάπη και
μπαίνει ο διάβολος και μας ανακατεύει.
Μη
φοβάσαι το θάνατο, όποιος πέθανε για
το Χριστό, δεν υπάρχει γι’ αυτόν θάνατος.
Κι αν δεν πέθανες, να πεθάνεις.
Θεέ
μου, λες, πάρε μου τον πόνο. Αλλά εγώ
νομίζω ότι είναι καλύτερα να τον σηκώσει
κανείς αυτό τον πόνο.
Όταν
ήμουν νεώτερος, έλεγε ο γέροντας,
παρακαλούσα το Θεό να μου στείλει την
αρρώστια του καρκίνου για να πονώ για
την αγάπη Του.
Μέσα
στους πόνους μου παρακαλώ το Θεό να με
ελεήσει και να συγχωρήσει τις αμαρτίες
μου.
Ο
Θεός μόνο αλλάζει τις καρδιές των
ανθρώπων. Εμείς όσα και να πούμε, τίποτα
δεν κάνομε.
Αδελφέ
« Όταν πεθάνεις, πριν πεθάνεις, δεν θα
πεθάνεις όταν πεθάνεις».
Παιδιά
μου, προσέχτε, πρέπει να φροντίσομε, να
προσκληθούμε στον Χριστό. Και να γίνομε
άγιοι, και να μπούμε μέσα στην Εκκλησία
Του, και όλοι μέσα στην Εκκλησία Του,
να γίνουμε Ένα σώμα, όλοι βέβαια οι
ορθόδοξοι χριστιανοί. Και όταν αυτό
κατορθώσομε, τότε για μας, που θα
κατορθώσομε να μπούμε στην Εκκλησία.
Δεν υπάρχει για μας, ούτε
θάνατος, ούτε κόλαση, ούτε διάβολος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου